Hey, hoi, ik ben Patricia
Ik ben een geboren en getogen Westlander. Samen met mijn drie kinderen woon ik hier met veel plezier. Ik ben graag op het strand, maar nog liever thuis. Lekker in huis rommelen of spelletjes met de kinderen doen. In mijn tuin heb ik een stukje moestuin. Ik vind het leuk om daarmee aan te slag te zijn en mijn eigen eten te zien groeien. Helaas vinden de slakken dit ook een leuke hobby van mij. Regelmatig zijn mijn lekkere groentes dus al opgegeten voordat ze groot genoeg zijn. Ik ben ook wel een beetje een mooi weer tuinierder, moet ik zeggen. Met regen blijf ik liever binnen. En laten slakken dat nou net een goed moment vinden om te gaan eten. Nou ja, het houdt me zegmaar van de straat 🙂
Ik zit graag met een goed boek op mijn (tuin)bank. Mijn hoofd krijg ik vaak rustig en leeg als ik een stuk ga wandelen. Van het theater en musicals word ik blij, net als etentjes met gezellige mensen.

Van kinderopvang naar gemeente
Mijn loopbaan kennende zou je niet direct denken dat ik als masseur zou eindigen. Ik startte in de kinderopvang. Dit was een heel logische stap nadat ik al jaren oppaswerk gedaan had. Nadat ik met verschillende leeftijdsgroepen en op meerdere locatie gewerkt had, ben ik verder gaan studeren. Ik merkte dat ik meer uitdaging wilde. Dat vond ik binnen de jeugdhulpverlening. Een mooi en dankbaar vak. Maar ook zeer pittig! Hoewel er uiteraard ook binnen Westland, ouders worstelen met de opvoeding van hun kinderen, was ik me daar nooit zo van bewust geweest. In een crisisopvang in het centrum van Rotterdam kwam ik dan ook oog in oog te staan met een voor mij nog onbekende wereld. De kinderen waren voor mij altijd belangrijker dan het verhaal wat ze met zich meedroegen. Toch kon ik niet om de schrijnende verhalen heen. Na een aantal jaar wilde ik iets meer afstand nemen en heb ik de overstap naar Bureau Jeugdzorg gemaakt. Een heel andere kant van de Jeugdzorg kreeg ik hier te zien. In 2015 ontstonden de wijkteams. Ik startte in het Sociaal Kernteam. Hier heb ik een aantal jaar met plezier gewerkt, waarna ik de overstap naar de gemeente maakte. Hier werkte ik met de teams Schuldhulpverlening en Inkomen. Ik heb zo af en toe gewoon een nieuwe uitdaging nodig 🙂Â
En toen liep de emmer over…..
In januari 2023 viel ik uit met burnout klachten. die had ik (uiteraard) niet zien aankomen. Ja, ik had een drukke baan. Ja, ik had veel zorg voor de kinderen. Ja, ik nam geen tijd voor mezelf. En ja, ik had weinig energie en sleepte mezelf door de dagen heen. Maar ik kon echt wel door (dacht ik), ooit zouden er tenslotte wel weer betere perioden komen. Maar als je niet meer goed slaapt, veel heel veel nadenkt, emoties wegstopt, veel dingen ‘moet’, rust nemen niet lukt en je je wel uitgeput voelt….. Dan komt toch dat moment dat je toe moet geven dat het niet meer gaat. Ik had daar iemand anders voor nodig en was het in eerste instantie niet met haar eens…. Maar toen ik stil ging staan… Toen ik, met het schaamrood op mijn kaken, aan de buitenwereld had laten weten dat ik geen Superwoman was, toen ik mezelf rust gunde, toen ik liever voor mezelf werd… merkte ik dat ik toch wel heel erg over mijn eigen grenzen heen gegaan was.Â
Ik ben sterker geworden door het accepteren van hulp!
Ik ben ongelofelijk dankbaar voor de hulp van de haptonoom die ik kreeg. Door haar leerde ik luisteren naar de signalen die mijn lijf me gaf, minder na te denken en mijn gevoel toe te laten. Nou, dat viel niet mee, voor een rasechte Westlandse die is opgegroeid met de overtuigingen ‘Niet lullen, maar poetsen’ en ‘Je kan pas zitten als het werk af is’. Ik zie dus overal werk liggen en rustig zitten, ontspannen en al die taken loslaten, dat was echt een uitdaging. Â
Naast de behandelingen bij de haptonoom heb ik ook ontzettend veel baat gehad bij floaten. Dit was echt even een moment voor mezelf, drijvend in magnesiumrijk water, mijn gedachten loslaten en alleen maar in dat moment zijn. Ik ben absoluut fan geworden!
Daarnaast heb ik ook veel massages gehad. Ook zo’n kado aan mezelf. En ik kon in het begin echt niet ontspannen hoor, maar dat ging elke sessie beter! Waarom had ik dat eigenlijk nooit eerder gedaan? Gewoon lief en aardig zijn voor jezelf en jezelf op de eerste plaats zetten. Tsja, ik schrijf het makkelijk op, maar ik blijf het een uitdaging vinden.Â
Een nieuwe start!
Door al die verschillende momenten met aandacht voor mezelf, ging ik me stapje voor stapje beter voelen. Ik kon na gaan denken over de vraag: ‘Waar word ik blij van?’. Nou als ik iets een ingewikkelde vraag vond, was het die wel. Maar ineens dacht ik terug aan die massagecursus die ik in 2007 had willen volgen. Door een zwangerschap ging die echter niet door en ik had het nooit opnieuw opgepakt. Nu was daar echter wel de ruimte en tijd. De keuze is misschien niet zo gek, want als ik mijn loopbaan bekijk, zit daar veel ‘zorgen voor een ander’ in. Dat deed ik echter altijd vanuit mijn hoofd, nu doe ik het vanuit en met mijn lichaam. En ik word er ontzettend blij van! Zo heeft mijn burnout absoluut iets moois op mijn pad gebracht.
En het allermooiste is dat ik nu regelmatig vrouwen op mijn massagetafel heb liggen, die zelf (bijna) in een fase van burnout zitten. Ik vind het ongelofelijk mooi dat ik hen, door mijn ontspanningsmassages, mee mag helpen om zichzelf terug te vinden!
Ik hoop dat jij de ontspanningsmassage inzet als preventief middel, voordat je uitgeput bent. Maar mocht dat niet zo zijn, dan ben ik er voor je om je dat moment van ontspanning te laten ervaren. En mocht je er behoefte aan hebben, ken ik ook nog een goede haptonoom 😉